Park Chan Wook'un yönetmenliğini yaptığı bu filmler tuhaf intikam senaryoları uzerine kurulu ve oldukça rahatsız edici görüntüleri var -hassas midesi olup da izleyenlerin gözü yaşlı- ama etkileyici senaryoları ile sizi alıp götürüyor.
Ilk film Haklı Intikam ile başlayayım. Diğer filmler gibi hastalıklı bir senaryosu var; olaylar tuhaf, her şey paradoks. Resimdeki yeşilli adam sağır ve dilsiz. Ablası böbrek hastası ama kendi böbreğiyle uyuşmuyordu galiba onunki, o sebeple de ne yapsam ne etsem diye düşünmeye başlıyor ve organ mafyasıyla anlaşıyor ama kazıklanıyor. Hem parasını, hem de kendi böbreklerinden birini kaybedince de kız arkadaşıyla başka bir plan yapıyorlar. Bu yeşilli gencin patronunun kızıydı galiba, onu kaçırıyorlar ama kötü bir niyetleri yok gibi. Tabi sonrasında küçük kız ölüyor. Kızın cesedinin suda yüzüşünün gösterildiği sahneler de cidden etkileyiciydi. Neyse, yeşilli gencin patrondan intikam almak için ve ablasını kurtarmak için böyle bir şey yapmasına mı hak vereceksiniz yoksa patronun, yeşilli gencin kız arkadaşını berbat bir yöntemle öldürüp intikam almasına mı işte orası biraz paradoksal. Kimin açısından bakarsanız o tarafı haklı görüyorsunuz, herhalde bu yüzden filmin adı Haklı Intikam.
Ondan sonra beni tam manasıyla dumur eden film Oldboy geliyor. Şöyle özet geçeyim, bir adam yıllarca bir odada hapsediliyor, delirmenin eşiğine geliyor, kendi kendine kimin bu neden yaptığını anlamaya çalışıyor ve bir gün öylece salıyorlar bunu dışarı. Adam yıllar sonra kendini dışarda bulunca da bir intikam planı yapıyor ve yanlış hatırlamıyorsam hapsedildiği yerde sürekli yediği o yemek sayesinde ipuçları bulmaya çalışıyor. Şimdi kısaca bu adamın neden hapsedildiğini açıklayayım: Bu da kendi içinde ayrı bir intikam öyküsü, hapsedilen adam, vakti zamanında ensest ilişki yaşadıklarını öğrendiği kardeşleri bir arkadaşına anlatıyor, bu şekilde de olay yayılıyor. Bu iki kardeşten kız olan her şey duyulunca intihar ediyor ve erkek olan yıllar sonra bu olayın yayılmasına sebep olan kişiden intikam alan kişi, yani onu yılar sonra bulup kaçırıp yıllarca hapseden kişi. Yani senin yüzünden kız öldü ben de sana gününü gösteririm hesabı. Fakat o adamı yıllarca hapsetmesi intikamın sadece başlangıcı, çünkü adamı serbest bıraktıktan sonra adam ve adamın kızını hipnoz yoluyla birbirlerine aşık ediyor, tabi kimsenin ruhu duymuyor. Filmin son sahnelerine doğruydu yanlış hatırlamıyorsam adamın öz kızına aşık olduğunu öğrenmesi. Son sahneler zaten mide kaldırıcı, ellerini korkak alıştırmamışlar diyor ve geçiyorum.
Serinin son filmi Türkçeye İntikam Meleği olarak çevrilmiş. Diğerlerine nazaran daha az tiksinç sahne vardı diyebilirim. Burada da bir anne-kız öyküsü var. ''Masum'' görünüşlü, kırmızı farı çakmak çakan bir kadın genç yaşta hapse atılıyor, ama aslında suçsuz olduğunu anlıyoruz sonradan. Diğer kadın mahkumlara kah iyi davranıyor, sevmediği bazı mahkumlara kah masumca zarar veriyor falan böyle değişik biri ama bir yandan hapisten çıkınca alacağı intikamın hayalini kuruyor yani hapishanede yaptığı her şey aslında intikam planı için. Filmin son sahnelerinde milleti toplayıp intikam alma hayaliyle yaşadığı adamın yanına getirmesi ve herkesin içinde birikmiş olan kin ve adamdan tek tek intikam almaları falan hepsi efsaneydi. Bir de şu var, kadınla hapishaneye girmeden evvel doğurduğu ve sonradan bulduğu kızı arasındaki bağ çok garipti yani kızın anneye öfkeli olmasını ve doğrudan yansıtmasını falan bekliyorsunuz belki ama kızın karakter de anneye benzeyince değişik bir çift ortaya çıkıyor. Kız içinde kalanları arada gün yüzünde çıkarsa da şahsına münhasır ve dikkatimi çekmiş bir karakterdi.
Filmleri biraz yüzeysel geçtim ama neyse, her ana karakterin kendine has değişik duruşu ve insanda uyandırdığı etki ve insanoğlunun ne denli vahşi olabileceğini gözler önüne seren film falan, garipti ya. Başka bir şey gelmiyor aklıma, sürükleyici ve garip.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder